Drogie dzieci,
Mamy miesiąc maj, a w maju istnieje taki magiczny dzień, w którym swoje święto obchodzą Wasze kochane i kochające mamy. Nie możemy jednak zapomnieć o wspaniałych, bohaterskich tatusiach, dlatego w tym tygodniu zajmiemy się tematem rodziny.
Aktywność umysłowa
1. „Moja rodzina”- rozmowa na podstawie zdjęć oraz własnych doświadczeń
Zachęcam do wyciagnięcia zdjęć swojej rodziny i porozmawiania na jej temat. Powspominać trochę wraz z dziećmi, opowiedzieć jakieś historie związane z ich dzieciństwem. Można w tym miejscu zapytać, co najbardziej utkwiło im w pamięci, może jakieś wydarzenie, wycieczka czy wspólne wakacje. Jest to dobry czas, żeby wymienić członków swojej rodziny (mama, tata, rodzeństwo, dziadkowie) i ich imion. Prosimy dzieci, żeby opisały członków swojej rodziny, stosując odpowiednie przymiotniki i opowiedziały, jak lubią spędzać z nimi czas. Na koniec niech spróbują wytłumaczyć, dlaczego rodzina jest dla nich ważna.
2. „Co należy do mamy, co do taty?” – zabawa dydaktyczna
Należy przygotować kilka przedmiotów należących do rodziców. Zadaniem dzieci jest przyporządkować rzeczy należące do mamy i taty. Dziecko nazywa przedmioty i wyróżnia głoskę na początku i na końcu wyrazu. Na koniec należy poprosić dziecko, aby utworzyło zdanie z kilkoma wyrazami, tak by było logiczne i poprawne pod względem gramatycznym. Można dodatkowo poprosić o przeliczenie ilości wyrazów w zdaniu i pokazanie ich liczny na palcach.
3. „Festyn” – słuchanie opowiadania A. Widzowskiej
Na rodzinny festyn do przedszkola Ady przyszło wiele rodzin, między innymi mama i tata Ady oraz Olek. „Święto rodziców” okazało się dobrym pomysłem i okazją do wspólnej zabawy. Całe przedszkole było udekorowane obrazkami namalowanymi przez dzieci oraz kwiatami. W ogródku postawiono dodatkowe ławki, leżaki i miękkie pufy do siedzenia. Dzieci wymyśliły wiele śmiesznych konkurencji, w których brali udział dorośli. Zaczęło się od zagadek, potem były zawody w podrzucaniu piłki głową, co okazało się ulubionym zajęciem niektórych tatusiów. Przedszkolaki zorganizowały pokaz puszczania baniek mydlanych, które wirowały w powietrzu, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy. Najwięcej śmiechu wywołała ogromna bańka, która osiadła na nosie jednego z rodziców – minęło sporo czasu, zanim pękła! Tata Ady i Olka wygrał konkurs w skakaniu na jednej nodze dookoła karuzeli i chociaż w trakcie spadł mu lewy but, nie poddawał się do końca. – Brawo! – krzyczała Ada. – Tato! Tato! – dopingował Olek. Następnie odbył się konkurs drużynowy z udziałem dorosłych i dzieci. Liczyły się zręczność i refleks. Każdy rodzic otrzymał plastikową butelkę, a zadaniem dzieci było jak najszybsze napełnienie jej wodą i zakręcenie. Ach, ile było przy tym radości! Wszyscy się nawzajem pooblewali, jakby to był śmigus-dyngus. Na szczęście pogoda była wspaniała i słońce szybko wysuszyło zmoczone ubrania. Mama Ady i Olka zajęła pierwsze miejsce w konkursie nadmuchiwania balonów. W ciągu minuty nadmuchała aż trzy i nawet zdążyła je zawiązać na supeł. Nagle rozległo się potężne trrrach! To jeden z balonów pękł i wystraszył siedzące na dachu gołębie. – Myślałem, że wystrzeliłaś z armaty! – zażartował tata. – To dlatego, że kiedyś grałam na trąbce i mam silne płuca – wyjaśniła mama. Później odbył się konkurs na rodzinne śpiewanie piosenek. Och! Nie każdy potrafi śpiewać. Niektórzy bardzo fałszowali, ale zupełnie się tym nie przejmowali. Przecież wcale nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Najważniejsze to umieć się śmiać nawet z samego siebie. Jednak najwięcej radości wywołały wyścigi z surowym jajkiem trzymanym na łyżce. Dorośli starali się zachować równowagę w czasie biegu, a dzieci piszczały z emocji! Bum! Jajko już leżało na ziemi. Bach! Drugie jajko wylądowało na bucie jednego z ojców. – Cały trawnik zamienił się w jajecznicę! – zachichotał Olek. – To są jajka sadzone – stwierdziła Ada. Zwycięzcy w różnych konkurencjach otrzymali nagrody zrobione przez dzieci: papierowe sowy z przyklejonymi ruchomymi oczami, świeczki ozdobione suszonymi kwiatkami lub muszelkami, kamienie pomalowane jak biedronki i zakładki do książek. Każdy, kto zgłodniał, mógł się poczęstować pysznym ciastem i owocami, ale najsmaczniejsze okazały się owsiane ciasteczka, które przedszkolaki upiekły razem z paniami kucharkami. Na zakończenie rodzinnego festynu dzieci przygotowały część artystyczną, a Ada wyrecytowała wierszyk:
Gdy na Księżyc się wybiorę,
to spakuję do walizki
moją mamę oraz tatę,
bo nie mogę zabrać wszystkich.
Z mamą będę liczyć gwiazdy
i rysować złote słońce,
z tatą zrobię prawo jazdy
na talerze latające.
Na Księżycu dom postawię
i dla mamy kwiat w ogrodzie,
tacie gwiezdną dam golarkę,
by się mógł ogolić co dzień.
Więc, gdy lecieć chcesz w nieznane,
zabierz tatę oraz mamę!
Ada otrzymała wielkie brawa, a potem rozpoczęła się loteria. W losowaniu nagrody głównej wzięli udział wszyscy zaproszeni goście. Każdy chciał wygrać, ale przecież to niemożliwe, żeby wygrali wszyscy. Dzieci trzymały kciuki i czekały, aż pani dyrektor odczyta zwycięski numer. – Wygrywa los z numerem 1865! – Hura! To nasz! – krzyknął uradowany Olek. – Mamy szczęście! – pisnęła Ada. Nagrodą główną były bilety do teatru dla całej rodziny. Pozostali uczestnicy wylosowali nagrody pocieszenia w postaci książek. – Trzeba to uczcić! – zaproponowała mama. – Tylko nie każcie mi już dzisiaj skakać na jednej nodze! – zaśmiał się tata. Tego dnia Ada i Olek byli bardzo dumni ze swoich rodziców. Chociaż są dorośli, mają wspaniałe poczucie humoru i można się z nimi świetnie bawić.
Rozmowa na temat opowiadania.
− Z jakiej okazji odbywał się festyn w przedszkolu Ady?
− Kto z rodziny Ady przybył na festyn?
− Jaki konkurs wygrał tata Olka i Ady?
− Na czym polegał konkurs drużynowy – dorośli z dziećmi?
− W jakim konkursie mama Olka i Ady zajęła pierwsze miejsce?
− Jakie inne konkursy odbyły się jeszcze podczas festynu?
− Jakie nagrody przygotowały dzieci?
− Czym częstowali się goście?
− O kim Ada recytowała wiersz?
− Czym zakończył się festyn?
Aktywność matematyczna
„Gdzie jest więcej?”- mierzenie pojemności płynów
• Określanie, ile wody jest w butelce.
Przygotować należy kilka butelek z plastiku, np. o pojemności 1l z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki powinny być dobrze zakręcone.Stawiamy przed dziećmi zakręconą butelkę z wodą i pytamy: Ile jest wody w butelce – dużo, mało? Potem przewracamy butelkę i pytamy, czy jest w niej tyle samo wody.
• Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody.
Butelki z różną ilością barwionej wody ustawiamy na stoliku przed dziećmi.
− Dzieci określają, w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której najmniej.
− Ustawiają butelki według ilości zawartego w nich płynu – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą, a później odwrotnie.
− Dmuchają w kolejne odkręcone butelki. Porównują dźwięki wydawane przez nie.
• Zapoznanie z miarą płynów.
Pokazujemy butelki – 0,5l, 1l, 1,5l. Mówimy dzieciom, że miarą pojemności płynów jest 1l. 0,5l to jest połowa 1l, a 1,5l – to litr i jeszcze połowa litra.
• Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary.
Potrzebne będą 2 różnej wielkości butelki z wodą i kubek. W każdej butelce powinna znajdować się identyczna ilość wody odmierzona jednym kubkiem. Dzieci przelewają do kubka wodę z jednej butelki, a potem z drugiej butelki i liczą, ile kubków wody było w jednej, a ile w drugiej butelce, Określają, gdzie wody było więcej (było tyle samo).
Aktywność plastyczno – techniczna
1. „Bukiet dla mamy” – rysowanie kwiatów kredkami
2. „Krawat dla taty” –wycinanie i ozdabianie krawatu z papieru
Rodzic rysuje krawat na kartce (chętne dzieci mogą zrobić to same). Zadaniem dzieci jest wycięcie narysowanego krawatu po linii i ozdobienie go. Do części znajdującej się przy szyi mocujemy za pomocą kleju sznurek, dzięki któremu można będzie gotowy krawat założyć i zawiązać.
Aktywność muzyczna
„Moja wesoła rodzinka” – zabawa ruchowa przy piosence
1. My rodzinę dobrą mamy,
zawsze razem się trzymamy!
I choć czasem czas nas goni,
my jak palce jednej dłoni!
Ref.: Mama, tata, siostra,
brat i ja – to mój mały świat!
Dużo słońca, czasem grad
– to wesoły jest mój świat!
2. Mama zawsze kocha czule,
ja do mamy się przytulę,
w bólu, żalu i rozterce,
bo ma mama wielkie serce!
Ref.: Mama, tata, siostra, brat…
3. Z tatą świetne są zabawy,
z nim świat robi się ciekawy!
Tata ma pomysłów wiele,
jest najlepszym przyjacielem!
Ref.: Mama, tata, siostra, brat…
4. Gdy napsocę i nabroję,
siedzę w kącie, bo się boję!
Tata skarci, pożałuje,
a mamusia pocałuje!
Ref.: Mama, tata, siostra, brat…
5. Kiedy nie mam taty, mamy,
wszyscy sobie pomagamy!
I choć sprzątać nie ma komu,
jest wesoło w naszym domu!
Ref.: Mama, tata, siostra, brat…
Dzieci słuchają piosenki, starają się zapamiętywać jej treść i podejmują próby śpiewania. Tańczą swobodnie. Podczas powtarzania treści dziecko proponuje gest, który ułatwi rytmiczne odtwarzanie piosenki np. tupanie, klaskanie, dotykanie podłogi palcem itd
Aktywność ruchowa
Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała.
• „Bajka o moim ciele” – wszyscy znajdują się w pozycji siedzącej i nazywają różne części ciała i jednocześnie wykonując konkretny ruch:
- poznajemy swoje rączki,
- rączki witają się z nóżkami, dotykamy swoje stopy,
- paluszki spacerują dalej i spotykają kolanka,
- po kolankach mamy brzuszek, głaszczemy i masujemy,
- idą paluszki dalej i witają się z szyjką, kręcimy szyjką raz w jedna, raz w drugą stronę,
- po szyi poznają paluszki buźkę, dotykają oczka, nos
- liczą dziurki w nosie, dotykają brodę,
- paluszki – wędrowniczki głaszczą włosy i spotykają uszy, liczą uszy.
- poprawianie fryzury.
• „Lustro” – dziecko i rodzic siedzą naprzeciwko siebie: jedna osoba wykonuje dowolne ruchy, gesty, druga naśladuje jego ruchy.
• ,,Koncert - gra na plecach” – dziecko klęczy na podłodze obok leżącego rodzica i gra palcami na jego plecach. Najpierw lekko uderzając opuszkami palców, potem coraz mocniej, a następnie kantami dłoni, pięściami i całymi dłońmi. W trakcie wykonywania ćwiczeń należy zmieniać siłę i ryty uderzeń. Po chwili należy dokonać zmiany ról.
• ,,Jak najwyżej” Leżymy na plecach na podłodze. Sięgamy rękoma i nogami ,, do sufitu”, wyciągamy je jak najwyżej, naśladujemy ruchem dłoni gest wkręcania żarówek.
• ,,Bączek” Wszyscy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi. Odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu wokół własnej osi. • „Przepychanki” – siedzimy na podłodze plecami do siebie i próbujemy się przepychać.
• ,,Piłowanie drewna” – siedzimy w rozkroku, zwróceni przodem, trzymając się za dłonie. Nogi dziecka znajdują się pod nogami rodzica. Następnie na przemian kładziemy się na plecach na podłodze, cały czas trzymając się za ręce.
• „Rowerek” – leżymy na plecach, stykamy się stopami i wykonujemy rowerek, powtarzając rymowankę w różnym tempie: „Jedzie Radek na rowerze, a pan Romek na skuterze. Raz, dwa, trzy, jedz i ty”.
• „Prowadzenie ślepca” – dziecko trzyma rodzica, (które ma zamknięte oczy) i prowadzi je po domu (zamieniamy się rolami)
Codzienne zabawy
1. Proszę o powtarzanie z dziećmi: dni tygodnia, pór roku, nazw miesięcy, nazw figur geometrycznych
2. Dzielenie wyrazów na sylaby, głoski, wyróżnianie pierwszej i ostatniej głoski, przeliczanie wyrazów w zdaniu.
Miłej zabawy
Monika Lisowska i Anna Kozińska
